അറിയാം... എനിക്കറിയില്ല എന്നു

ബീച്ച്... അറിയില്ല ആരാണ് ആ പേരിട്ടത് എന്നു... എന്തായാലും പിന്നീട് അതായിരുന്നു ആ കടവിന്‍റെ പേര്...തിരമാല ഇല്ലെങ്കിലും, നീണ്ടു നിവര്‍ന്ന മണല്‍ ഇല്ലെങ്കിലും. ..അവളായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ ബീച്ച്.

പുഴയിലേക്ക് ചെരിഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന പാറ ...ചുറ്റും വള്ളികളും ...പൊന്തയും ആയി... നോട്ടത്തില്‍
പേടി പെടുത്തുന്ന ഒരു ലൊക്കേഷന്‍ .. .ഞങ്ങളുടെ ഒരു കാലഘട്ടം ഏറ്റു വാങ്ങിയ ബീച്ച്

രാവിലെ ബീച്ചിലീക്ക് ഇറങ്ങിയാല്‍ ...ഘടികാര സമയങ്ങള്‍ മറന്നു പോവുന്ന ദിവസങ്ങള്‍ ... കോളേജ് ദിനങ്ങളിലെ .. ദിവസങ്ങള്‍... . ..രാത്രി പിരിയുമ്പോള്‍ ... "രാവിലെ ബീച്ചില്‍ കാണാം "

പലപ്പോഴും ... കടവില്‍ ഒരു ക്രിക്കറ്റ്‌ ടീമിന് ഉള്ള ഹാജര്‍ ...

ഉറ്റ മുണ്ട് ഉടുത്തു ...നീന്തി ചെന്ന് ...മരത്തില്‍ കയറി ഇരുന്ന പകലുകള്‍ ...നമുക്കായി ഉണ്ടാക്കിയ പോലെ... പുഴയ്ക്കു ചാഞ്ഞു ഒരു മരം ...അതില്‍...ഒരു യുവത്വം മുഴുവന്‍ പുഴയെ നോക്കി വരവേല്‍ക്കുന്നു ... മഴയിലും വെയിലിലും ...

സുമന്റെ ഡൈവ് ...കട്ടയുടെ സോപ്പ് തേയ്ക്കല്‍ , വലിയക്കയുടെ പല്ല് പോവല്‍ , പാണ്ടിയുടെ പൊന്ത സ്പെഷ്യല്‍, ജുനിയുടെ കോളേജ് നമ്പര് , മേനോന്റെ ഡെഡിക്കേഷന്‍ (വരാന്‍ ഉള്ള)... നമ്മള്‍ ശരിക്കും കടവിനെ നമ്മുടെ ബീച്ച് ആക്കി മാറ്റി ...അല്ലെങ്കില്‍ ബീച്ച് എന്നത് നമ്മുക്ക് ആ കടവായി മാറി ...

കര്‍കിടകത്തിലെ പുഴയുടെ നിറഞ്ഞു കവിയലും , ധനുവിലെ തണുപ്പും ...മീനത്തിലെ ചൂടും എല്ലാം നമ്മള്‍ ഏറ്റു വാങ്ങി. . നമ്മള്‍ അതില്‍...നീന്തിയും ... മുങ്ങിയും ... ഒന്നിച്ചു പോയി..

എപ്പോഴാണ് നമ്മള്‍ കച്ചേരി കടവിനെ ബീച്ച് എന്നു വിളിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയത് ...... .അറിയില്ല

പിന്നെ പിന്നെ..ബീച്ച് അതായിരുന്നു ... നമ്മള്‍ പതുക്കെ മറക്കുക്ക ആയിര്ന്നോ ...നമ്മുടെ ബീച്ചിനെ ...അറിയില്ല !!!

പുതിയ ബീച്ചില്‍... രാത്രി ..ആയിരുന്ന്നു ...രാത്രിയില്‍ മീന്‍ പിടിച്ചും , അതിനെ അവിടെ വെച്ച് തന്നെ കറി വെച്ചും നമ്മള്‍ ബീച്ചിനെ ആഘോഷിച്ചു . .. അധികം ആരും ...നീന്താനും ... പുഴയോട് സല്ലപിക്കാനും പോയില്ല .. പക്ഷെ..അവളെ കരക്കിരുന്നു സ്നേഹിച്ചു ... പലരും ... തിരക്കിലായി തുടങ്ങി...ആഘോഷങ്ങള്‍ക്ക് മാത്രം വന്നു ... അവളെ പറ്റി വര്‍ണിച്ചു വര്‍ണിച്ചു നമ്മള്‍ മെല്ലെ അകലുക ആയിരുന്നോ ...അറിയില്ല !!!

പിന്നെ..പിന്നേ ... ബീച്ച് ഒരു സംസാരം മാത്രമായി . .ആരും പോകാറില്ല ... പോകണം എന്നു പറയുന്നതും കുറഞ്ഞു ... നമ്മള്‍ മറക്കുകയയിരുന്നൂ ..അറിയില്ല !!!

പിന്നെ ആരോ ...പറഞ്ഞു...ബണ്ട് കെട്ടി .. പുഴ മാട് പോയി... പുഴയുടെ ഒഴുക്ക് പോയി . .. എന്നു...ശരി ആയിരിക്കുമോ ...ആയിരിക്കും ...

പലപ്പോഴും തോന്നും ...നമ്മള്‍ തന്നെ അല്ലെ. .ബീച്ച്...?

അറിയില്ല !!!!!

ആത്മ രോഷം

"MG റോഡില്‍ സ്ലീവ് ലെസ്സ് ഇട്ടു വന്നവരെ ഓടിച്ചിട്ട്‌ അടിച്ചു"

നന്നായി പോയി ..... ഇത് തന്നെ വേണം ....as they told..ഇതൊന്നും നമ്മുടെ സംസ്കാരത്തിന്റെ ഭാഗമേ അല്ല. കുറെ ആള്‍ക്കാര്‍ ...നമ്മുടെ കള്‍ച്ചര്‍ വിട്ടു ....വിദേശ സംസ്കാരത്തിന് പിന്നാലെ.. ഹും..നന്നായി പോയി കൊണ്ടെങ്കില്‍.അല്ലെങ്കിലും ശരിയാണ് .... ഈ ഡ്രസ്സ് രീതി , വാലന്റൈന്‍സ്‌ ഡേ ...ഇതൊന്നും നമ്മുടെ സംസ്കാരം അല്ല... ഇത്തരം ദുഷ് പ്രവണതക്ക് എതിരെ നമ്മള്‍ പ്രതികരിച്ചേ പറ്റു..

അവന്‍ സ്വയം രോഷം കൊണ്ടു

ഫോണ്‍ അടിച്ചു .... "ഹാ .പറയെടേയ് ... അങ്ങനെ പോകുന്നു ...

പിന്നേ ...പത്രം വായിച്ചോ ?...ഹും ...MG റോഡ് ന്യൂസ് ......കണക്കായി പോയി അല്ലെ ...?

നീ എന്ട് പറയുന്നു

ഹും ...നീ എപ്പോഴും അങ്ങനെ പറയൂ .. നമ്മുടെ സംസ്കാരത്തെ ബഹുമാനിക്കാന്‍ പഠിക്കണം ... അതിനെ നമ്മള്‍ സംരഷിക്കണം.. ...

പിന്നേ ... സ്ത്രീ ധന പരിപാടി, ബഹു ഭാര്യ പരിപാടി, ബാല വിവാഹം ...ഇതൊന്നും അത്ര വലിയ കാര്യം അല്ലെ എന്ന് !!!...ഹും ..ആര്‍ക്കു വേണം എടൊ ..ഈ പഴഞ്ചന്‍ സ്ലൊഗന്സ്

നീ എപ്പോഴും പിന്തിരിപ്പന്‍ ആണു..നിന്നെ പോലെ ഉള്ളവര്‍ ഞങ്ങളുടെ ഗ്രൂപ്പില്‍ വേണ്ട ... നിന്നോട് സംസാരവും ഇല്ല ... വെറുതെ തര്‍ക്കിക്കുന്നു "

മഴത്തുള്ളികള്‍

സ്റ്റെപ്പ് ഇറങ്ങി ഉഡുപ്പി ഗാര്‍ഡന്‍ന്റെ കൌണ്ടര്‍നു മുന്നിലൂടെ പോകുമ്പോള്‍ മോറിസ് അവിടെ നില്‍പ്പുണ്ട്‌. കൌണ്ടര്‍നു മുന്നിലായി. അവന്‍ സൂക്ഷിച്ചു പുറത്തേക്ക് നോക്കി നില്‍ക്കുകയാണ്‌... സന്ധ്യ ആയി ചെറിയ ചാറല്‍ മഴയും ഉണ്ട്. ബില്ലും കയ്യില്‍ പിടിച്ചു പുറത്തേക്ക് നോക്കി നില്ക്കുന്നു. 'ഡേയ് ' എന്ന് വിളിച്ചെങ്കിലും അവന്‍ കേട്ടതായി തോന്നിയില്ല. ഉഡുപ്പി ഗാര്‍ഡന്‍ ദോശയും കാപ്പിയും കഴിച്ചു ബില്‍ കൊടുക്കാനായി കൌണ്ടറില്‍ എത്തിയപ്പോഴും അവന്‍ അവിടെ തന്നെ നില്‍പ്പുണ്ട്‌ !!! . ഇപ്രാവശ്യം അവനെ പുറത്തു തട്ടി തന്നെ ചോദിച്ചു... "ഡേയ് ... എന്ത് ...ഇവിടെ നില്ക്കുന്നു..?" .. പുറത്തേയ്ക്കുള്ള നോട്ടം പിന്‍വലിക്കാതെ പറഞ്ഞു "ശ് ശ് ... നീ അത് കണ്ടോ ? ... മഴ .. മഴത്തുള്ളികള്‍ .. എന്തു രസമാണ് അല്ലെ ?" അവന്‍ ചൂണ്ടിയ ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി .. സോഡിയം ലൈറ്റിന്റെ ഓറഞ്ച് വെളിച്ചത്തില്‍ സന്ധ്യയുടെ മറവില്‍ മഴത്തുള്ളികള്‍ .. ഓറഞ്ച്ഉം, ചുകപ്പും.. കലര്‍ന്ന് മനോഹരമായി ... അവന്‍ അതിനെ തന്നെ നോക്കി കൊണ്ടു നിന്നു .

രോഷ പ്രകടനം

" അല്ലെങ്കില്‍ തന്നെ നമ്മളും അവരും തമ്മില്‍ എന്തു വ്യത്യാസം. നമ്മള്‍ അവരെക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ ജോലി ചെയ്യുന്നതോ ? എത്ര പുരോഗമിച്ചുന്നു പറഞ്ഞാലും ഇവര്‍ക്ക് ഉള്ളില്‍ ഇപ്പോഴും വര്‍ണ വിവേചനം ഉണ്ട്... educated ആണു പോലും .. " ചുറ്റും ഇരിക്കുന്നവരെ നോക്കി അവന്‍ വാചാലന്‍ ആയി. വെള്ളക്കാരുടെ വര്‍ണ വിവേചനത്തിന്റെ എതിരെ ഉള്ള അവന്റെ രോഷം പതഞ്ഞു പോന്തുന്നുടായിരുന്നു അവന്റെ മുഖത്ത്.

ഫോണ്‍ ശബ്ദിച്ചു "ഹലോ ... ആ പറയൂ... കാര്യം പറയടേ ... എന്തു ... അയ്യോ .. നിനക്കു എന്താടോ വട്ടാന്നോ.. കീഴ് ജാതിക്കാരിയെ പ്രേമിക്കാന്‍ .. പ്രേമം ഒക്കെ കൊള്ളാം .. പക്ഷെ സ്വ ജാതിയില്‍ ആയി കൂടെ .. നാണം ഇല്ലേ നിനക്കിതു പറയാന്‍ .. എനിക്ക് കേള്‍ക്കണ്ട നിന്റെ മണ്ടന്‍ പുരോഗമനം .. ശരിക്ക് ചിന്തിക്കൂ ... പറഞ്ഞേക്കാം ഞാന്‍ .. ഇതു പറയാന്‍ എന്നെ ഇനി വിളിക്കണ്ട .. "

ഫോണ്‍ വെച്ചു അടുത്ത രോഷ പ്രകടനത്തിലേക്ക് കടന്നു അവന്‍